- ευκάτακτος
- εὐκάτακτος, -ον (Α)αυτός που σπάει εύκολα, εύθραυστος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κατ-ακτος (< κατ-άγνυμι «σπάζω, συντρίβω»), πρβλ. α-κάτ-ακτος, δυσ-κάτ-ακτος].
Dictionary of Greek. 2013.
ευκάτακτος
Look at other dictionaries:
εὐκάτακτον — εὐκάτακτος easily broken masc/fem acc sg εὐκάτακτος easily broken neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
